พลกรณียวรรคที่ 11

1. ปฐมพลกรณียสูตร

อาศัยศีล เจริญอริยมรรคน้อมไปในการสละ

[264] สาวัตถีนิทาน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การงานที่จะพึงทำด้วย
กําลังอย่างใดอย่างหนึ่ง อันบุคคลทำอยู่ ทั้งหมดนั้น อันบุคคลอาศัยแผ่นดิน
ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ การงานที่จะพึงทำด้วยกำลังเหล่านี้ อันบุคคล
ย่อมกระทำได้ด้วยอาการอย่างนี้ แม้ฉันใด ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่ในศีลแล้ว
จึงเจริญอริยมรรคประกอบด้วยองค์ 8 กระทำให้มากซึ่งอริยมรรคอันประกอบ
ด้วยองค์ ฉันนั้นเหมือนกัน.
[265] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่ในศีลแล้ว จึง
เจริญอริยมรรคอันประกอบกวยองค์ 8 กระทำให้มากซี่งอริยมรรคอันประกอบ
ด้วยองค์ 8 อย่างไรเล่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมเจริญ
สัมมาทิฏฐิ อันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปในการสละ ฯลฯ
ย่อมเจริญสัมมาสมาธิ อินอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไปใน
การสละ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่ในศีลแล้ว จึงเจริญ
อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8 กระทำให้มากซี่งอริยมรรคอันประกอบด้วย
องค์ 8 อย่างนี้แล.
จบ ปฐมพลกรณียสูตรที่ 1

พลกรณียวรรควรรณนาที่ 11

อรรถกถาปฐมพลกรณียสูตร

พึงทราบวินิจฉัยใน พลกรณียวรรค.
บทว่า พลกรณียา ได้แก่ การงานมีการวิ่ง การกระโดด การก้ม
และการหว่านเป็นตัน พึงทำด้วยกําลังขาและกําลังแขน. บทว่า สีเล
ปติฎฺฐาย ได้แก่ ตั้งอยู่ในจตุปาริสุทธิศีล บทว่า อฏฐงฺคิกํ มคฺคํ ได้แก่
อริยมรรคกับวิปัสสนา.
จบอรรถกถาปฐมพลกรณียสูตรที่ 1

2. ทุติยพลกรณียสูตร *

อาศัยศีล เจริญอริยมรรคมีการาจำกัดราคะ

[266] สาวัตถีนิทาน. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การงานที่จะพึงทำ
ด้วยกำลังอย่างใดอย่างหนึ่ง อันบุคคลทำอยู่ ทั้งหมดนั้น อันบุคคลอาศัย
แผ่นดิน ดำรงอยู่บนแผ่นดิน จึงทำได้ การงานที่จะพึงทำด้วยกำลังเหล่านี้
อันบุคคลย่อมกระทำได้ด้วยอาการอย่างนี้ แม้ฉัดใด ภิกษุอาศัยศีล ตั้งอยู่
ในศีลแล้ว จึงเจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8 กระทำให้มากซึ่ง
อริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ 8 ฉันนั้นเหมือนกัน.
* สูตรที่ 2 - 4 ไม่มีอรรถกถา